เกมโกะ ถือกำเนิดขึ้นในประเทศจีน เมื่อกว่า 3,000 ปีก่อน ภายหลังได้มีการนำเข้ามาเล่นกันอย่างแพร่หลายในประเทศญี่ปุ่น และปัจจุบันมีการแพร่ขยายไปสู่ประเทศต่างๆ ทั่วโลก กว่า 50 ประเทศ โดยประเทศที่มีผู้เล่นโกะมากที่สุด คือ ญี่ปุ่น จีน และเกาหลีใต้
เกมโกะของเอเชียมีความแตกต่างจากเกมหมากรุกของทางตะวันตก โดยกระดานเล่นโกะจะประกอบไปด้วยเส้นตั้งและเส้นขวางอย่างละ 19 เส้น มีวิธีการเล่นคือ
ผู้เล่นสองคน จะผลัดกันวางวัตถุทรงกลมที่เรียกว่า ก้อนหิน ลงบนจุดที่เส้นตัดกัน โดยผู้เล่นฝ่ายหนึ่งใช้ก้อนหินสีดำ และอีกฝ่ายหนึ่งใช้ก้อนหินสีขาว การวางก้อนหินของแต่ละฝ่าย มีจุดประสงค์หลักเพื่อล้อมก้อนหินของคู่ต่อสู้ให้ได้ เพื่อจะได้สามารถยึดพื้นที่บนกระดานไว้ให้ตนเองมีอาณาเขตพื้นที่มากที่สุด ซึ่งผู้ชนะก็คือ ผู้เล่นที่มีจำนวนพื้นที่หรืออาณาเขตทั้งของตนเองรวมกับอาณาเขตที่ยึดจากคู่ต่อสู้ได้มากกว่าอีกฝ่ายหนึ่งในตอนจบเกม
แต่ก่อน เกมที่เล่นบนกระดาน อย่าง โกะ ถูกมองว่าเป็นกีฬาสำหรับผู้สูงอายุ โกะ จึงไม่ได้รับความสนใจจากเยาวชนมากนัก แต่เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา กระแสความนิยมในหมู่เด็กญี่ปุ่น เริ่มสนใจที่จะเล่นเกมกระดานชนิดนี้กัน จนเป็นที่ฮิตสุดยอด เด็กญี่ปุ่นนับล้านคน ทั้งเด็กประถมและมัธยม ต่างแห่กันมาสมัครเรียนรู้วิธีการเล่นโกะกันอย่างท่วมท้น ในขณะที่ชุดเล่นเกมโกะสำหรับผู้เรียนชั้นต้นตามร้านขายของเด็กเล่น ก็ขายหมดเกลี้ยง แม้กระทั่งซอฟต์แวร์โกะเสมือนจริง ก็ขายดิบขายดีจนผลิตไม่ทันออกวางจำหน่าย ใครจะเชื่อนะ ว่าความบ้าคลั่งในการเล่นเกมโกะนี้ เริ่มขึ้นจากมังงะ หรือหนังสือการ์ตูนชุดหนึ่งที่ชื่อว่า ฮิคะรุโนะโกะ โดยพระเอกในมังงะเรื่องนี้ เป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาที่ทำทุกอย่างเพื่อให้ตนเองกลายเป็นนักเล่นโกะมืออาชีพ ยิ่งการ์ตูนเรื่องนี้นำมาผลิตเป็นการ์ตูนออกเผยแพร่ทางสื่อโทรทัศน์ ก็ยิ่งดึงดูดความสนใจของผู้ชมให้มีความสนใจในการศึกษาและเล่นโกะกันมากขึ้น
แม้การเรียนรู้กลยุทธ์ในการเล่นโกะให้ชำนาญจะเป็นเรื่องยาก และถึงแม้การเล่นโกะ ต้องใช้ความเงียบ ความละเอียดรอบคอบ สุขุมคัมภีรภาพ และเป็นเกมที่ต้องใช้ความคิด ที่จะต้อนฝ่ายตรงข้ามให้จนมุม ซึ่งการเล่นต้องใช้เวลาเล่นที่ยาวนาน กว่าจะรู้ว่าใครจะเป็นผู้ชนะ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เสน่ห์ของเกมกระดานอย่างโกะลดน้อยด้อยค่าลงไปเลย กลับเป็นเกมที่สนุก ท้าทาย ที่ทุกวันนี้จะเห็นได้ว่า โกะเป็นเกมที่บ่อยครั้งผู้เล่นไม่ใช่เป็นผู้สูงอายุหัวเก่าล้าสมัย แต่มีทั้งเด็ก วัยรุ่น ผู้ใหญ่ และแม้แต่ผู้บริหารระดับสูงในบริษัทก็อาศัยเกมโกะฝึกลับสมองประลองปัญญาด้วยเช่นกัน
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น